Gasleki hjá nágrannanum

Það er eins gott að enginn var í húsinu og að enginn slasaðist í þessu öllu samann.

Ég  pissaði næstum því í buxurnar hér síðasta föstudagskvöl, við krakkarnir vorum að borða pizzu og horfa á sjónvarið þegar að ég heyri einhverskonar bílhljóð fyrir utan. Mér fannst þetta hljóma eins og stór trukkur eða slökkviliðsbíll, ég var auðvitað kominn út í glugga áður en ég gat klárað orðið slökkviliðsbíll í huganum (lenti nefnilega í smá slökkviliðs dæmi hér fyrir ári).

Þarna voru jú komnir 1 stk. slökkviliðbíll, sjúkrabíll, og lögreglubíll, þeim var lagt sitthvoru megin við innkeyrsluna hjá fólkinu á móti. Ég er svotan hræðslupúki þegar að það kemur að þessum bílaflota svo að hjartað á mér fór á fullt " Ó NEI" það hefur eitthvað komið fyrir Simsens fjölskylduna (þetta er ekki þeirra rétta nafn )  Það er alveg hellings samband á milli okkar fjölskyldu og þeirra og mér stóð bara ekki á sama. Svo að auðvitað skellti ég mér í skó og hljóp af stað, ég hefði getað litið út eins og einstaklega forvitinn nágranni ef að ekki hefði verið fyrir skelfingar svipinn á mér og tárin í augunum . Þegar að ég kem að húsinu hjá þeim opnast hurðin og út streyma karlmenn, einn af þeim var eigandinn og sá var á náttfötunum. Þarna voru þrír svartklæddir menn, þeir hafa sjálfsagt verið lögreglumenn ég bara hafði ekki tíma til að skoða þá vel, á eftir þeim flæða svo út slökkviliðsmenn.

HVAÐ ER Í GANGI HÉRNA!!!

 Ég er orðin skít hrædd, í þessu sér eigandinn mig, hann sá skelfinguna í andlitinu á mér og kom til mín "Við erum OK" sagði hann um leið og hann tók utan um mig. ohhh léttirinn ég var alveg að verða róleg þegar að "Hvar eru krakkarnir?" stekkur af vörum mér og ég slít mig úr faðmi mansins. Hann kinkar kollinum að bílnum þeirra sem var þarna við hliðina á okkur, ég stekk á bílinn. Í því opnar eiginkona eigandans gluggann hjá sér "Hæ" sagði hún með sinni rólegu og mjúku röddu. "Hæ" hvað meinar hún með "Hæ", ég er ekkert smá hissa á þessari ró í konunni vissi hún ekki að það voru slökkviliðs og lögreglumenn í húsinu hennar?!? Á meðan að ég var að fá hræðslukast þarna í miðri innkeyrslunni bættust 2 slökkviliðsbílar við í hópinn, nú var allt morandi í slökkviliðsmönnum.

"Það var bara smá gasleki í eldhúsinu hjá okkur" segir eiginkona eigandans, "og....." hvái ég. " Eru allir OK" ég var byrjuð að telja krakkana í bílnum 1,2,3.... hvar er Adam?!? já ok hann er hjá vini sínum. Hinir krakkarnir voru alveg að springa úr spenningi, nefin á þeim voru klesst við gluggana í bílnum "VÓ! sjáið þið alla slökkviliðsbílana ?!?!"

Eftir að eiginkona eigandans hafði róað mig (ég fíflið var hálf grátandi vegna sjokksins) og fullvissað mig um að allir væri ok þá skammaði ég hana smá fyrir að koma ekki til mín í staðin fyrir að sitja inni í bíl með krakkana. "Æ ég vildi ekki trufla þig á afmælinu þínu" mig langaði nú bara til að öskra á hana , en ég hélt ró minni og sagði "Næst kemur þú til mín" mér fannst þetta ekki koma vel út " ég meina vonandi kemur ekkert fyrir aftur, æææ þú veist hvað ég meina". Ég fékk bara bros frá rólegu eiginkonu eigandans og loforð um að "næst" kæmi hún yfir.

Þrátt fyrir þessa vitneskju var ég hálf kjökrandi þegar að ég kom heim og sagði krökkunum að allir væru ok að þetta hefði bara verið smá gasleki frá eldavélinni.

Einbýlishúsið sprakk í tætlur