Vinamissir - Unglinga sorg

Ég er að horfa upp á son minn (13 ára) ganga í gegnum þá mikklu sorg að missa vin sinn. Ég er búin að hugsa mikið um það hvort að ég eigi að blogga um þetta og ég er enn ekki viss. En það eru nokkrir punktar sem að ég verð að koma frá mér núna, og kannski kemur hitt seinna.

Talið við börnin ykkar, ef að unglingarnir okkar geta treyst okkur og geta talað við okkur um hvað sem er þá eru minni líkur á að þau taka sitt eigið líf.

Ef að börnin ykkar missa vin, hvort sem að það er sjálfsvíg, slys eða vegna veikinda, þá fylgist vel með þeim. Þau eru að hugsa svo margt og þurfa hjálp að vinna úr þessu öllu. Oft fatta börnin ekki einu sinni spurninguna sem brennur á þeim, svo að við verðum að vera vakandi og hlusta á þau, og koma með svör við óspurðum spurningum.

 

Þessir atburðir í suður-Wales eru óhugnanlegir og sorglegir. Spurningin er: Hvað hefði verið hægt að gera fyrir þessi börn? Ég trúi að það sé tenging á milli þeirra allra og ég vona að hún finnist sem fyrst, það gæti bjargað lífum.

Sjálfsvíg ungmenna í Wales

Athugasemdir

[Huld S. Ringsted, 19.2.2008 kl. 22:50]

Æ það er svo sorglegt þegar að krakkarnir eru að svipta sig lífi en ég held að það sé ekki samansem merki á milli þess að ræða ekki við börnin og þess að þau fremji sjálfsvíg. Það er bara eitthvað sem þau höndla ekki og geta ekki rætt alveg sama hvernig sambandið er á milli foreldra og barna. Þetta er erfiður pakki að ganga í gegnum unglingsárin og eitt leiðindaatvik getur orsakað það að þau ákveði að enda lífið. Ungar sálir eru viðkvæmar.

[Sporðdrekinn, 20.2.2008 kl. 03:24]

Það er rétt börn geta tekið sitt eigið líf hvort sem að þau eiga foreldra sem að hlusta á þau eða ekki. En ég held samt að ef að við vitum hvað er að gerast í lífi barnanna okkar þá getum við frekar gripið inn í áður en að það er of seint. Því betur sem að við þekkjum börnin okkar því auðveldara er fyrir okkur (er ekki að segja að það sé auðvelt) að sjá ef að eitthvað er að angra þau.

Ég er ekki að skella allri ábyrg á foreldra. Ég er ekki að segja að ef að barnið þitt hefur tekið sitt eigið líf þá sért þú slæmt foreldri og að þetta hefði ekki gerst ef að þú hefðir hlustað betur.

[www.zordis.com, 20.2.2008 kl. 15:51]

Hrikalega sorglegt zegar börnin okkar taka sitt eigid líf og zegar zau ung ad  árum zurfa ad takast á vid neikvaedar tilfinningar vegna missis einhvers kaerkomins vinar.

Ýmsar sögur hef ég heyrt um sjálfsvíg unglinga og eru zaer allar afar sorglegar. 

Zad tel ég veita styrk ad geta átt í nánu og gódu sambandi vid unglingana okkar, stundum erfitt ad nálgast zau zar sem tilfinningarnar eru  á zúsund snúninga hrada en vissulega zurfum vid ábyrgdarmenn ad leggja okkur öll fram.  Heimurinn snýst hratt áfram og mér finnst stundum eins og hann verdi bara ljótari.  Samt megum vid ekki festa hugsun í ljótleika zví fegurd geislar frá okkar eigin stöd, okkar eigin hjarta og börnum.

Gud blessi englana okkar sem hafa farid fyrir tímann! 

[Markús frá Djúpalæk, 20.2.2008 kl. 17:06]

Það er ekki alltaf auðvelt að vera unglingur, við verðum stundum að spóla til baka í huganum og rifja upp hvernig okkur leið þá. Minnstu vonbrigði gátu orðið að heljar katastrófum í höfðinu á manni... þannig að við þurfum að sinna þessum elskum eins vel og við mögulega getum. Eitt mikilvægasta málið er að þau mega aldrei vera hrædd við að segja hvað þeim býr í hjarta og sinni.

[Sporðdrekinn, 20.2.2008 kl. 20:22]

Ja Zordis, Guð blessi englana okkar sem hafa farið fyrir tímann og aðstandendur þeirra.

Markús, litlir hlutir fyrir fullorðna, stór hlutur fyrir barn eða ungling.

Eg var komin með þessa svaka romsu her að eg ætla bara að setja tað i nýja færslu

[Markús frá Djúpalæk, 20.2.2008 kl. 20:39]

Það var ekki ætlunin að gera lítið úr þessum litlu hlutum sem eru að trufla unglingana, heldur eingöngu að benda á að við þurfum að muna að einmitt svona er þetta: það sem kunna að virðast litlir atburðir, hlutir eða tilfinningar fyrir fullorðna eru stór fyrirbæri fyrir börnin og unglingana.

[Sporðdrekinn, 20.2.2008 kl. 21:09]

Nei ég vissi það, ég var að taka undir með þér  

Kannski ég þurfi að velja orð mín betur

[Agnes Ólöf Thorarensen, 20.2.2008 kl. 23:32]

Það má aldrei tapa af börnum augunum..þá meina ég að maður verður alltaf að vera vakandi yfir líðan þeirra.....

[Sporðdrekinn, 21.2.2008 kl. 01:00]

Það er alveg rétt Agnes.