Hundur í bandi, kúkur í poka.

26.8.2008 | 02:22

Hundur í bandi, kúkur í poka.

Ég á ekki hund og hef aldrei átt, en alltaf langað í einn... eða tvo. En þar sem að mér finnst að aðstæður verði að vera 100% réttar til að taka að sér slíkt dýr þá hef ég alltaf sagt "nei" þegar að Ungar eða Ljón hafa beðið um leyfi fyrir hundi.

Við höfum tekið að okkur að passa hund náins ættingja nokkrum sinnum en þá hafa Ungarnir verið hundapíjurnar og ég bara svona varamaður, já, nei, ekki maður, kona.

En núna eru stóru Ungarnir ekki heima og tók ég því á mig (engin kvöð) pössunar verkið. Mér fannst líka bara góð hugmynd að hafa kelirófu á fjórum fótum hér þar sem að ég yrði nú ein í kotinu. EN.... við vitum nú öll hvernig það fór Frown

Ég hef sem sagt verið að fara í gönguferðir með Snata undanfarna daga og hundurinn sá er ekki vanur að vera í bandi. Þetta er svo vel uppalið dýr að hann gengur um laus þegar að eigendurnir fara með hann í göngur um sitt hverfi. Það tók Snataekki nema tvær gönguferðir til að fatta að ég var við stjórnina, hann skilur það reyndar alltaf betur á leiðinni heim en í byrjun göngutúrsins. Kannski það sé af því að hann er að kúka á sig greyið í byrjun göngunnar.

Svo að í kvöld fórum við út að rölta, bara við tvö yngsti Unginn er í nætur heimsókn hjá vini Smile Þarna fann ég sjálfa mig spjalla við hundinn:

"Góður strákur"

"Ó þú ert svo góður strákur" Munum að þetta er hundur en ekki barn Undecided

"Nei hey! ekki þarna megin við tréð"

"Guð blessi þig" Hann hefur örugglega fundið skítalykt frá öðrum hundi Sick

"Úff hvað ég er fegin að þú hefur ekki áhuga á þessari klessu!" Þarna lá íkorni sem hafði "hitt" bíl.

Og margt, margt fleira fór okkar á milli, en mér til mikillar undrunar hafði Snati ekkert um þetta að segja, hann varla lyfti höfðinu upp frá jörðinni hvað þá meira.

Svo þegar að ég er búin að labba í sirka hálftíma með hund í bandi í annarri hendi og kúk í poka í hinni, þurfti ég að klóra mér í nefinu....

Já ég veit, flest ykkar, ef ekki öll hefðuð ákveðið að nota höndina sem hélt um ólina til að klóra ykkur. Ekki ég! Neipp! Eldsnöggt og mér alveg að óvörum klóra ég mér í nefinu með *hunda-kúk-í-poka* hendinni.

Úúúúú að vitum mínum barst ilmur sem að mér fannst ekkert allt of jammilegur Shocking Sick

"Já ok, Snati, nú erum við á heimleið"

Svona til að enda þessa færslu á einhverju öðru en skítalykt verð ég að segja ykkur að Snati (ekki hans rétta nafn, hér eru allir undir dulnefni Wink ) er sá besti hundur sem að ég hef kynnst. Td. þegar að við komum hér að innkeyrslunni tók ég af honum ólina þar sem að ég þurfti að rogast upp að húsi með ruslafötuna. Ég vildi ekki hafa hund og band í fótunum við þetta verk mitt.

Þessi elska tók þrjú skref inn innkeyrsluna, tók þá eftir að ég var eitthvað að bardúsa svo að hann bara beið eftir mér. Þegar að ég svo byrja að labba heim að húsi gerir hann slíkt hið sama, svo settist hann við tröppurnar og beið eftir að ég kæmi ruslafötunni fyrir við húsið.

"Góður strákur!"

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

HAHAAHAHA

Haraldur Davíðsson, 26.8.2008 kl. 02:25

Góður hundur.................

Hólmdís Hjartardóttir, 26.8.2008 kl. 02:33

snilld, Þessir málleysingjar skilja mann alltaf best svo að haltu bara áfram að tala við hann

Emma Agneta Björgvinsdóttir, 26.8.2008 kl. 08:30

Það er víst engin hætta á öðru Emma, dagurinn minn byrjaði á að bjóða honum góðan daginn. Mér til mikillar undrunar sagði hundurinn "HI" Ég hélt að ég væri orðin rugluð en þá reis Unginn minn upp í rúminu (sá hefur fengið að lúra hjá mömmu sinni).

"Hver sagði "HI"?"

"Snati" hvíslaði ég (mér fannst nefnilega hálf asnalegt að segja þetta upphátt).

"Ó, ég vissi ekki að hann gæti talað" sagði litla gullið mitt og bauð svo hundinum góðan daginn.

Sporðdrekinn, 26.8.2008 kl. 17:25

já ég trúi þessu vel.

Emma Agneta Björgvinsdóttir, 26.8.2008 kl. 19:08