Flott hjá Eyjarmönnum! - Knús hér og faðmlag þar - Börnin okkar

Það er vonandi að þessar aðgerðir hjá Eyjarmönnum verði til þess að fleiri bæir geri líka hluti fyrir sitt fólk.

-------------------------------------------------------------------

Það er sorglegt hvernig komið er fyrir fjármálaheiminum, heiminum okkar. En yndislegt er að sjá hvað þetta gerir fólki. Þá er ég auðsjáanlega ekki að tala um stress og áhyggjur, hræðslu og vanmáttarkennd.

Nei ég er að tala um að nú er fólk farið í ríkara mæli að sýna náunganum stuðning, góða athygli og hlýju. Þetta þjappar okkur samann.

Í mínum minningum var Íslenska þjóðin þannig fyrir tíma peninganna. Fólk hefur undanfarin ár gleymt sér í vinnu, stressi og þörf fyrir stærri, fleiri, hraðari og dýrari hlutum. Gleymt náunganum.

Undanfarna daga hefur fólk verið að sýna meyri kærleika, bæði hér á blogginu sem og annarstaðar. Blog.is brást hratt við og bætti faðmlagshnapp við þá möguleika sem að við höfum hér á blogginu. Ég nýtti mér þann hnapp vel og faðmaði alla mína vini, það er ekki alveg jafn innilegt og alvörufaðmlag en hugsunin á bak við það er sú sama. Að gefa af sér. Ég hef einnig fengið slík faðmlög og þykir mér vænt um.

Börnin okkar hafa ekki hlotið eins góðs af þessu góðæri eins og margir vilja trúa. Jú, jú, þau eiga líka, stærri, fleiri, hraðari og dýrari hluti. En er það það sem að börnin okkar þurfa?

Nei! Ekki held ég svo. Ég held að börnin okkar þurfi meira á okkur foreldrunum, ömmu og afa, frænku og frænda, að halda en öllum þessu nýju tækjum og tólum.

Stressið í foreldrunum, gerir börnunum ekkert gott!

Að eiga minni tíma með foreldrunum, gerir börnunum ekki gott!

Að missa virðinguna fyrir peningum og hlutum, gerir börnunum okkar ekki gott!

Ég heyri ansi oft "Það er eins og að það vanti þakklætið". Við höfum kennt börnunum okkar þetta. Við mokum hlutum í börnin okkar, þau eru orðin vön.

Ég get ekki talið skiptin sem að mig hefur langað til að öskra: Vertu ánægður með það sem að þú hefur og færð!!

Mig langar til að finna fyrir þakklæti, þegar að ég kem úr bíó ferð með ungana. En ekki fá að heyra: Getum við núna farið að fá okkur ís?

Ég er kannski pínu ósanngjörn gagnvart ungunum mínum, því að þeir hafa sýnt ótrúlegan skilning á okkar fjárhag undanfarið. Hér er sko ekki vaðið í peningum, við höfum haft það gott, kannski pínu betra en gott meira að segja. En núna eru breyttir tímar og með því heyri ég meira þakklæti en ég hef gert lengi. Hér eru nokkur dæmi:

ElstiUnginn: Nei við skulum ekki panta pizzu þótt að það sé pizzu og bíómynda kvöld, það er svo dýrt....

MiðUnginn: Þakkaði mér þristvarsinnum mjög innilega fyrir að koma  með kökur í skólann á afmælinu hans. Hann hefur einnig ákveðið að hann vill ekki halda stórt afmælispartý, vill bara bjóða sýnum bestu vinum upp á góðan dag á skemmtilegum stað.

YngstiUnginn: Var að telja upp hvað hann langaði í í afmælisgjöf, þriðji hluturinn á listanum var matur. "Matur" sagði ég " Ertu að tala um hvað þig langar til að hafa í kvöldmatinn á afmælisdaginn þinn?"

Nei, mamma, bara matur

Villtu í alvörunni mat í afmælisgjöf?!? Ég var ekkert smá hissa á þessu öllu.

Nei.... Mig langar bara til að hjálpa til......

Þarna gerðist tvennt hjá mér, ég var einstaklega ánægð yfir því að unginn minn virtist ekki taka öllu sem að við eigum sem sjálfsögðum hlut. Og ég varð svo reið yfir því að hann skildi finna fyrir þörf á að biðja um mat fyrir okkur í afmælisgjöf.

Ég vill ekki að ungarnir mínir hafi peningaáhyggjur, en ég vill samt ekki að þeir taka því sem að þeir eiga og fá sem sjálfsögðum hlut. Þarna á milli er fín lína eins og hún systir mín benti mér réttilega á og ég hef án efa farið yfir þessa línu nokkrum sinnum. Ég er ekki fullkomin en ég geri mitt besta og ég verð bara að trúa og vona að það sé nóg.

Það er víst, að það sem er að gerast í heiminum núna mun kenna okkur öllum að meta betur það sem að við höfum. Eða ég vona það alla veganna.

Eyjamenn sparka í kreppuna

Athugasemdir

[Hólmdís Hjartardóttir, 16.10.2008 kl. 17:44]

aðgát skal höfð í nærveru sálar . Kennarar hér verða varir við áhyggjur barnanna.....

[www.zordis.com, 16.10.2008 kl. 18:19]

Þessi fína lína er svo örmjó að við eigum auðvelt með að fara yfir eða undir hana.  Hins vegar er hún albesta staðsetningin þegar að flestu kemur. 

Það er eðlilegt að börnin vilji leggja sitt í púkkið og þú hefur 3 unga sem smitast út frá hverjum öðrum, í raun er þetta sætt en engu að síður umhugsunarvert eins og þú bendir á!

Kreppuástandið er víða og sem dæmi hafa kaupmenn á Spáni tekið uppá því að auglýsa, 2kg karktöflur 6 egg og 1ltr af mjólk á 1 evru og það voru biðraðir út á götu því margir eru komir í krítíska stöðu.  Mikilvægt er að fólk taki höndum saman og hjálpist að ef það er möguleiki. 

Kærleikur verður og er greinilega orðinn vinsælasti leikurinn!  Takk fyrir ljúfan faðm mín kæra og ég sendi þér faðm á móti í þeirri von að þetta ástand líði sitt skeið á sem öflugustum hraða á meðan við lifum hann!  Faðmur fyrir þig og strákana.

[Sporðdrekinn, 16.10.2008 kl. 20:09]

Það er rétt Hólmdís. En við getum því miður ekki sett á þau heyrnatól og sólgleraugu í von um að þau hvorki sjái né heyri hvað er að gerast allt í kringum þau. Það sem að við eigum og verðum að gera er að tala við börnin okkar og láta þau vita að við elskum þau og við munum gera allt sem að á okkar valdi stendur til að þau eigi ekki eftir að skorta neitt.

Já Zordis, fólk verður að standa saman.

Takk fyrir faðminn góða sem að þú sendir mér og ungunum

Á móti sendi ég minn faðm til þín og þinna. Ég umvef ykkur og held þétt á meðan að kærleikurinn streymir